Ivo's Blog | 03

Het denken geeft dus mogelijkheden. Je kunt beslissingen nemen, meningen vormen, wensen formuleren, anderen beoordelen, je wel of niet goed voelen, jaloers zijn enz. Die mogelijkheden kunnen we benutten, zowel positief als negatief. Dit weten we allemaal, geen punt dus. Maar realiseren wij ons dan wel dat we ons op deze manier kunnen afscheiden van anderen? Dat wij een IK kunnen vormen, die in strijd is met het bewustzijn? Het bewustzijn betekent eenheid en de IK-gedachte is het tegendeel. EGO.

We denken in woorden en we spreken in woorden. We zijn niet anders gewend, bovendien hoe zou dat anders moeten? Gedachten in woorden worden dus woorden in woorden. Duidelijk. Toch zijn er ook andere communicatiemogelijkheden. De Intuïtie bijvoorbeeld. Je voelt iets aan en de ander doet hetzelfde. Er zijn bekende alledaagse voorbeelden van. Denk aan het moment dat je iemand wilde bellen die dan precies op dat moment jou belt. Toeval of niet? Velen vinden dat leuk maar ook gewoon toevallig. Best denkbaar natuurlijk. Kan je woordeloos communiceren met huisdieren? Een hond zal jou vaak begrijpen althans begrip tonen. Dan gaat het vanzelfsprekend niet om ingewikkelde kwesties maar om alledaagse dingen. Voor de hond en voor jou.

Toch zijn er spirituele teksten die aangeven dat juist de ruimte tussen woorden de ruimte is die de waarheid vormt. Daar worden gedachten gevormd en niet tijdens het uitspreken daarvan. Woorden zijn symbolen en zijn het resultaat van die gedachten. Dus wat is er echt? De gedachten die gevormd worden door de ruimte tussen de woorden. Als je wat tijd laat vallen tussen de woorden en zinnen die je in een gesprek gebruikt dan geef je niet alleen jezelf de ruimte maar ook jouw gesprekspartner, die dan al heel vaak aanvoelt wat er komen gaat. Ook hier dus weer het eigen gebruik van de ruimte ertussen. Dat eigen gebruik kan ervan worden gemaakt door het gebruik van het bewustzijn. Wellicht is dit alles erg ingewikkeld. Toch echt de moeite van de aandacht waard.

In mijn boek Relativitijd geef ik de nodige aandacht aan de zogenoemde Bijna-Dood-Ervaringen. Deze zijn sowieso buitengewoon interessant om te bestuderen, ze zijn vanuit onze optiek gezien heel bijzonder. Ik ga hier niet op die ervaringen in. Daar is deze blog niet voor. Maar in het kader van het bovenstaande is het volgende wel van belang om te vermelden omdat het er uitstekend op aansluit en ook een mogelijke verklaring geeft. Tijdens de Bijna-Dood-Ervaringen is een van de opvallende veranderingen t.o.v. ons bestaan hier dat in die dimensie niet wordt gesproken. Er is geen taal maar wel wordt communicatie begrepen. Men verstaat elkaar dus zonder woorden! 

Als we deze laatste ervaring leggen naast het bovenvermelde dat juist in de ruimte tussen de woorden en de zinnen de daadwerkelijke gedachtegang ligt dan wordt het allemaal wat begrijpelijker. Je kunt je afvragen hoe dat komt. Dat kan verklaard worden door het bewustzijn. Daar immers vindt alles plaats en worden meningen gevormd middels ingevingen. En waarom zou die communicatie dan zo soepel verlopen? Dat komt omdat wij uiteindelijk allemaal één zijn.